Zinnige Noorderlingen: Eva & Thijs

Bij Zinnig Noord missen we onze community. Hoe gaat het met al die lieve mensen, hoe raakt Corona hun leven? In 'Zinnige Noorderlingen' krijgt Juliejet Bakker een inkijkje in het (on)alledaagse leven bij iemand thuis. Aflevering 4: In quarantaine met Eva en Thijs!

 “De noodzaak van verbonden voelen met de ander is nog duidelijker geworden.”

Het is alweer even geleden inmiddels, maar wat was júllie primaire reactie toen de maatregelen ingingen?

Eva: ik was er wel van ondersteboven. Ik vind het fijn om onder de mensen te zijn, en ben dat idealiter ook voor mijn werk. Ik ben namelijk een bouwer van communities. Een realisatiemoment was bijvoorbeeld toen we geen handen meer mochten schudden. Ik besefte me: normaal gesproken schud ik misschien wel twintig mensen een hand per dag.

Thijs: Ik ben mentaal wel voorbereid op dat er óók hier een ramp kan gebeuren. Ik heb het daar ook wel eens over met vrienden. Ik heb biologie gestudeerd en ook epidemiologie gedaan. Deze pandemie heeft mij dus niet heel erg verbaasd. Maar ik noem het geen realisme, dan krijg ik het aan de stok met Eva. Zij noemt het eerder pessimisme, haha.

Was het een grote overgang voor jullie, voor en na?

Eva: Voor mij wel. Ik hou van buiten de deur zijn: uit eten gaan is mijn hobby, zonder sporten word ik kriegel. Ik ben echt een doe-mens. De balans daarin vinden, vind ik ook wel eens lastig. Maar toch geef ik niet de voorkeur aan het thuiszitten. Ik heb dan ook wel geprobeerd de dingen te blijven doorzetten, dus dan maar thuis sporten in lesjes waarbij je verbonden bent met mensen aan de andere kant van de wereld. Ook leuk!

Thijs: Voor mij was het niet zo’n hele grote overgang. Dat kwam ook omdat ik in de weken vóór dat de maatregelen ingingen, al met een transformatie bezig was waar het gaat om mijn weekindeling. Ik was net bij een nieuwe baan begonnen als biologieleraar op een middelbare school. Na twee weken kennismaking moesten we online verder.

Ik besef me nu wel dat de behoefte om van betekenis te zijn normaal gesproken méér samen valt met mijn primaire levensbehoeften, zoals mensen om je heen: het is één. Nu is dat meer losgetrokken. Ja, ik werk nog steeds wel, maar van achter mijn beeldscherm een presentielijsten invullen is niet hoe ik het wil.

Zijn er dingen aan jullie mensbeeld veranderd?

Eva: De noodzaak van verbonden voelen met de ander is nog duidelijker geworden. Fysieke aanwezigheid is wat mij betreft erg van belang. Ik probeer mensen altijd te lezen en in te schatten. Als iemand met zijn teen beweegt bedenk ik me: hij of zij is zenuwachtig. Door het beeld gaat dat gewoon niet. Ook liet de quarantaine mij de verschillen tussen mensen zien. Bijvoorbeeld bij mensen die het thuiszitten als erg prettig ervaren, dan denk ik: wow, jij bent echt introvert. En ik ben blijkbaar echt een extravert.

Thijs: Ik voel wel teleurstelling over dat sommige mensen zich moeilijk aanpassen aan een noodsituatie. Natuurlijk is de grootste groep Nederlanders goed omgegaan met de maatregelen. Maar toch was er blijkbaar een groep die dacht: ik heb geen oudere of kwetsbare familieleden, dus ik kan wel hutje mutje op het strand gaan zitten.

 "Eva en Thijs hebben de pandemie nog niet overwonnen" (ze spelen pandemic het spel)

Met welk publiek figuur zou je wel eens in quarantaine willen?

Eva: Jaap van Dissel, de baas van het RIVM. Ik vind het enorm interessant om te zien hoe mensen onder druk beslissingen moeten en kunnen maken. Wat zijn zijn échte overwegingen? Waar twijfelt hij over? Ik zou hem dan bezig willen zien in het heetst van de strijd.

 Thijs: Elon Musk zou ik hier wel op de bank willen. Ik heb hem de afgelopen tijd wel gevolgd in al zijn grote acties en ondernemingen. Ik vind het boeiend hoe hij zich enerzijds volledig inzet voor de mensheid, en anderzijds kwam hij in het nieuws omdat hij per sé zijn fabrieken wilde openen tegen de maatregelen in.

Hoe vonden jullie de quarantaine als stel?

Eva: We hebben geluk gehad dat we met elkaar zijn, dat was fijn. Het is wel interessant om bevestigd te krijgen hóe belangrijk een dynamiek is in een relatie, een dynamiek van aan-en afwezigheid. We zijn gewend om naar ons werk te gaan, naar een feestje of sporten en dan weer terug te komen. Dat je elkaar dus even níet ziet, en dan weer wel. In quarantaine was dat zo anders. We bedachten er wel oplossingen voor: thijs ging soms éérst even wandelen, en daarna ik. Hij vertelde dan welke route hij had gelopen en die liep ik dan soms ook. Dan kon je het daarna even bespreken, haha.

Wat was jullie favoriete plek in huis afgelopen weken?

Thijs: In de slaapkamer vind ik soms de rust en stilte waar ik even behoefte aan heb. Ook de kat valt je daar niet lastig als hij trek heeft.

Eva: Mijn zonnige plekje op het balkon, daar zit ik elke ochtend. Héérlijk!