Zinnige Noorderlingen: Merel & Pieter

 “Ik wil hierna echt niet meer terug naar dat gejaagde!”

"Merel en Pieter blijven vanuit de voortuin verbonden met de buitenwereld"

Wat was júllie primaire reactie toen de maatregelen ingingen?

Merel: Toen het thuiswerken begon bedachten we zelf al meteen: we doen onze kinderen niet meer naar school. Drie dagen later werd bekend gemaakt dat de scholen ook écht dicht gingen. Dat gaf ons wel zenuwen. Nu zijn we meer relaxed. We voelen inmiddels dat het is wat het is.

Wat gaf jullie die zenuwen?

Pieter: De enorme stijgende lijn in cijfers over ziektegevallen, die overal in de media verscheen. Het ging ineens van twee naar honderd en van honderd naar vijfhonderd... Vooral uit Italië hoorde je heftige verhalen. Er werd een apocalyptisch beeld gecreëerd: eerst was de ellende in China, toen kwam het naar Italië en nu ook naar Nederland.

Was het een grote overgang voor jullie, voor en na?

Merel: Ja, dat was een grote omslag. Ik vond het leven daarvoor best hectisch en druk. Ik vind het bijvoorbeeld soms best stressvol om de kinderen op tijd op school te hebben. En op mijn werk ging ik de hele dag van de ene vergadering naar de andere en dat ging zo de hele dag door. 

Een snelle trein waar je in zit?

Ja. Doordat een project on hold kwam en door dat thuisonderwijs, vind ik het nu veel rustiger. Ik heb soms best van die rust genoten. Zeker met dat mooie weer. En na de eerste week kregen we ook een ritme in dat thuisonderwijs. Ik wil hierna echt niet meer terug naar dat gejaagde. De rust die hierdoor is ontstaan vind ik érg waardevol. 

Merel en Pieter in hun zonovergoten keuken

“Eerst had ik hoop: dit gaan we aangrijpen om verandering te creëren.”

Is jullie wereldbeeld erg veranderd, voor en na?

Pieter: Eerst had ik hoop: dit gaan we aangrijpen om verandering te creëren. Dit gaat voor mij over hoe we omgaan met de aarde en het overconsumeren. Ik ben ook nog steeds blij dat de vliegindustrie een tik heeft gekregen. Want die móet gewoon krimpen. Je ziet de plaatjes waar door de corona maatregelen de lucht weer schoon is. Ontzettend fijn.  Maar als ik hoor dat Schiphol over drie jaar gewoon weer volledig moet draaien, wordt ik weer wat pessimistischer.

Merel: Die hoop deel ik wel. Ik zie bijvoorbeeld op mijn facebook (overigens een erg linkse bubbel, haha) veel berichten van mensen die willen dat het anders wordt. Ik ben heel erg tegen het huidige neoliberale systeem waarbij we enorm gericht zijn op consumeren en de wereld kapot maken. Als je beseft dat je onderdeel bent van iets groters, en dat alles met elkaar in verbinding staat dan is het eigenlijk heel raar hoe we nu leven. Dus ik hoop dat dat nu gaat veranderen. 

 
Hoe was jullie dag vandaag?

Merel: We waren beiden vrij vandaag! Ik heb nu lekker gerommeld en schoongemaakt, en de meiden hebben ook vrij. We waren anders nu op vakantie geweest... We hadden nog niets geboekt, maar Frankrijk was een goede kanshebber.

"Merel en Pieter winden zich op over ons doorgeslagen consumptie gedrag"

Wat missen jullie het meest?

Merel: Ik mis écht contact. Laatst had ik een Zoommeeting op het werk en er was een grapje, en normaal gesproken zou ik met een collega dan even oogcontact hebben gemaakt. Nu was het onduidelijk: kijkt zij ook naar mij? Normale ontmoetingen, díe mis ik! 

 Pieter: ik mis het anoniem verdrinken in de massa. Op het centraal station of op de Albert Cuyp, dat het echt lekker druk is, maar niemand die op je let. Ik vind dat heel fijn. 

Beiden: Én we missen de culturele sector. Die geeft kleur aan het leven. We vinden het ook erg voor de mensen die in die sector werken.

“Ik mis het anoniem verdrinken in de massa.”

Met welk publiek figuur zou je wel eens in quarantaine willen?

Pieter: Femke Halsema. Zij is een liberaal denkend wezen die allerlei vrijheidsbenemende maatregelen moet nemen, daar constant in een twist met zichzelf over moet zitten en dát in Amsterdam. Het lijkt me interessant om erachter te komen: wat denk je nu echt? 

 Merel: Ja! Dat lijkt mij ook. Want daar heb ik me aan het begin wel over verbaasd: onze grondrechten die met zoveel gemak werden ingeperkt. En niemand die daar tegenin ging. Er kwamen weinig discussies los. Ik denk dat dat kwam door angst. 

 
Wat was jullie favoriete plek in huis afgelopen weken?

In koor: het bankje! Je hebt contact met de buitenwereld, en ook mensen die je kent komen langs. Het is een heerlijk buitenplekje. Met de postbode hebben we intensiever contact vanaf dat bankje. Volgens mij bezorgen we elkaar elke dag een vrolijk moment. Kijk, hij komt nu net voorbij (zwaaien)!